d2ghy
تاریک و روشنِ توأمان
و استبدادِ گریزناپذیرِ استعداد
استعداد یک روی تاریک و یک روی روشن دارد. آنکه انگیزه و نیروی ساختناش بیشتر است قوای ویرانگرش نیز مخربتر است. هیچ کس نمی تواند استعداد را یک رو به ارث ببرد. کششهای درونی موجودات آبی است که هم مایهٔ آبادانی است و هم مسبب سیل و بیخانمانی.
شاید شبزدهای در میانهٔ روز گمان کند میتوان برای ایمن ماندن و ویران نشدن همّتِ عالی را صرف مهار رویهٔ تاریک استعداد کند و عطای روز را به لقایش ببخشد، غافل از آنکه نور کم محلی را به هیچ رو بر نمیتابد و به وقتش - در روزگار استعداد زده - چنان سیل میشود که با اولین شعاع، ظلمتِ رام و دربند را به هزار ناکجای نشناخته و نادیده میرماند.
ریشههای استعداد محکمتر از آن است که بتوان از ترس آفات مهلکِ آن از رشد و به ثمر رسیدناش در آفتاب دو روزهٔ عمر صرف نظر کرد.