۱۳۹۵ دی ۱۲, یکشنبه

روح و ریح


باد و بود



    دو سال از زمانی که تصمیم گرفتم کم و بیش در جایی باشم که هم اکنون ایستاده‌ام می‌گذرد. از آن چیزهایی که به لطایف الحیل مرا و تصمیمم را دستخوش جرح و تعدیل کند کم نبوده است. اما اکنون همه‌ آن جرح و تعدیل‌های‌ گاه و ناگاه یک طرف، جراحت تعدیل شدۀ شهرِ وارونهٔ بی‌باد یک طرف.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر