یادداشت‌ روزانه

25

میل به ادراک محبت همسالان و همراهان از یک سو، و جاذبه و کششِ دریافتِ هر آنچه موجود است از دیگر سو،‌ گاه مرا به گذشتن از یکی برای دیگری در ورطه‌ای از شک و ظن می‌افکند. اگر از صحبت یاران همدل پرهیز کنم؛ مراتبی از رشد را نادیده گرفته‌ام، کودکی و نوجوانی خود را گم کرده‌ام. اگر از کشف جهان در گذرم؛ مرتبه‌ای از شناخت را مجهول گذاشته‌ام، به نقصان دچار خواهم آمد. نه روی گذشتن از این دارم، نه جرأت گسستن از آن! در جمله رحمت حق تعالی را چراغ راه می‌خواهم تا در این تیرگی اختیار و انتخاب، مرا دست گیرد و آنچه در تقدیر است، روا دارد. باشد که بخت خویش به جادۀ انصاف کشم و از لغزشگاه این جهان فریبنده در گذرم.

بیست و پنجم ربیع الاول 384 ه.ش.
ابوعلی (359 – 416 ه.ش.)